Warszawa, nauczycielka, Paryż, Piotr Curie, rad i polon, Nagroda Nobla, profesor, Instytut Radowy
Maria Skłodowska-Curie urodziła się w 1867 roku w Warszawie. Po ukończeniu szkół pracowała jako nauczycielka. Potem wyjechała na studia do Paryża. Po ukończeniu studiów wyszła za mąż za Piotra Curie. Razem odkryli promieniotwórcze pierwiastki – rad i polon. Za swoje osiągnięcia w 1903 roku otrzymali Nagrodę Nobla. Po śmierci męża Maria została profesorem na paryskim uniwersytecie. W 1911 roku po raz drugi otrzymała Nagrodę Nobla. W Paryżu, a później w Warszawie założyła Instytut Radowy.
Maria Skłodowska-Curie to bez wątpienia kobieta wyjątkowa. W latach swojej młodości musiała zarówno uczyć się, jak i pracować. Ukończyła studia ze wzorowymi wynikami. Jej karierę naukową uwieńczyło dwukrotne zdobycie Nagrody Nobla (1903, 1911) oraz profesura. Uzyskała ponadto 100 honorowych tytułów, w tym 20 doktoratów honoris causa. Została także odznaczona Legią Honorową – najwyższym odznaczeniem, jakie można otrzymać od rządu Francji. Wykorzystując osiągnięcia naukowe, pomagała rannym w I wojnie światowej, organizując mobilne punkty z badaniem promieniami RTG, które ratowało wiele żołnierzy przed amputacją kończyn.