Udział Rosji w I wojnie światowej doprowadził do kryzysu wewnętrznego. W kraju dochodziło do strajków cywili, w szczególności robotników. Pogarszała się sytuacja finansowa społeczeństwa, które cierpiało na kryzys głodu.
W wyniku tego chaosu doszło do dwóch rewolucji – lutowej oraz październikowej. Wprowadziły one w kraju jeszcze większe zamieszanie.
Po przejęciu władzy przez partię bolszewicką i Włodzimierza Lenina w Rosji zapanował terror i nastąpiły zmiany gospodarcze.
Doszło do upaństwowienia gospodarki, a także produkcji i sektora finansowego. W kraju wprowadzono NEP – nową politykę ekonomiczną, która oznaczała skupienie na monopolu państwowym i wprowadzeniu licznych podatków. Dzięki tej polityce kraj podniósł się z ruiny gospodarczej i odbudował częściowo swoje zaplecze, sprzed wybuchu I wojny światowej.
Rosja walczyła w I wojnie światowej po stronie trójporozumienia, czyli „ententy”. Była więc w sojuszu z Wielką Brytanią i Francją. Walka na frontach tej wojny doprowadziła do kryzysu wewnętrznego w kraju. Następujące po sobie rewolucje roku 1917 – lutowa i październikowa ostatecznie doprowadziły do przejęcia władzy przez bolszewików. Na obywateli kraju spadły liczne represje, tzw. czerwony terror. Lata 20. XX wieku stanowiły dla Imperium Rosyjskiego okres przewrotu, zmian i chaosu polityczno-społecznego.