Niemcy i Austro-Węgry walczyły przeciwko Rosji, Francji i Anglii.
W I wojnie światowej przeciwko sobie walczyły dwa sojusze: państwa centralne i państwa ententy. Ententa pochodzi od francuskiego określenia entente cordiale, czyli ‘serdeczne porozumienie’. Nazwa ta oddaje istotę układu zawartego w 1904 roku między Anglią i Francją, które w polubowny sposób rozwiązały spory w koloniach – Maroko zostało objęte francuskim protektoratem, a Wielka Brytania zacieśniła kontrolę nad Egiptem. W 1907 roku Anglia zawarła porozumienie z Rosją, zawiązując w ten sposób antyniemiecki blok polityczno-militarny. Sojusz państw ententy okazał się silniejszy, ponieważ łączył ich wspólny cel, natomiast państwa centralne dodatkowo były obarczone wewnętrznymi sprzecznościami – Niemcy dążyły do pokonania Anglii i Francja, a Austro-Węgry walczyły głównie przeciwko Rosji.