Dekret o podejrzanych, wprowadzony przez Komitet Ocalenia Publicznego w 1793 roku, miał ogromny wpływ na relacje między władzami a obywatelami podczas rewolucji francuskiej. Był to instrument represji politycznych, który umożliwiał aresztowania i sądzenie osób podejrzanych o działalność antyrewolucyjną. Wprowadził szeroki zakres uprawnień dla Komitetu Ocalenia Publicznego i Trybunału Rewolucyjnego, które umożliwiały skazywanie osób podejrzewanych o wrogość wobec rewolucji. Definicja „podejrzanych” była szeroka i subiektywna, co dawało władzy dużą swobodę w identyfikowaniu i represjonowaniu potencjalnych przeciwników.
Skutkiem tego dekretu było nasilenie terroru politycznego, w którym każdy obywatel mógł stać się obiektem nadzoru i inwigilacji ze strony władz. Ludzie byli podejrzewani o antyrewolucyjne sympatie na podstawie plotek, denuncjacji lub niezrozumienia. Zaczęła się szerzyć atmosfera strachu i nieufności, co prowadziło do dezintegracji więzi społecznych i wzrostu wrogości między obywatelami. Władze wykorzystywały ten dekret jako narzędzie kontroli i represji, które pozwalało im eliminować potencjalne lub wyimaginowane zagrożenia dla rewolucji, zdarzało się, że w ten sposób rozprawiano się z niewygodnymi ludzi. W praktyce oznaczało to arbitralne aresztowania, szybkie procesy i masowe egzekucje. Rządy terroru sprawiły, że obywatele żyli w ciągłym strachu przed aresztowaniem i skazaniem na śmierć bez uczciwego procesu.
W rezultacie, dekret o podejrzanych, znacząco naruszył prawa i wolności obywateli, którzy byli pozbawiani podstawowych gwarancji, takich jak prawo do obrony, domniemanie niewinności i sprawiedliwy proces. Władze uzyskały szerokie pełnomocnictwa w zakresie represji politycznej, co doprowadziło do pogłębienia dystansu między władzą a obywatelami oraz destabilizacji społecznej i politycznej w kraju.
Wiele znanych postaci, które odegrały ważną rolę w rewolucji francuskiej, również padło ofiarą tego dekretu. Przykładem jest Georges Danton, jeden z przywódców jakobinów i postać znanego procesu przeciwko królowi Ludwikowi XVI. Mimo swojego wcześniejszego zaangażowania w rewolucję, został aresztowany na podstawie podejrzeń o przeciwdziałanie rewolucji i zdradę. Został zgilotynowany w ramach masowej fali egzekucji podczas rządów terroru.