Twórcy Deklaracji uznali, że wszyscy ludzie rodzą się równi pod każdym względem. Prawo do równości wynikało z przekonania, że żaden człowiek nie powinien być uprzywilejowany ani dyskryminowany ze względu na swoje pochodzenie, status społeczny czy jakiekolwiek inne czynniki. Deklaracja głosiła, że ludzie mają prawo do wolności myśli, wyznania, słowa, zgromadzeń i stowarzyszania się, samodzielnego poszukiwania prawdy i udziału w życiu publicznym. Uznawała ona prawo jednostki do ochrony jej życia, wolności, własności i szczęścia. Jej autorzy uznali, że prawo do własności wynikało z przekonania, że każdy człowiek powinien czerpać korzyści z owoców swojej pracy. Uznawali oni również obowiązek państwa do zapewnienia opieki społecznej dla osób potrzebujących.
Prawa te wynikały z idei oświecenia, które promowały uniwersalne prawa człowieka, rozum, racjonalność i równość. Twórcy Deklaracji wierzyli, że prawa te są inherentne w naturze człowieka i powinny być chronione przez państwo. Uznali, że rządy powinny być oparte na zasadach sprawiedliwości, równości i poszanowania praw jednostki.