W epoce nowożytnej pojawiły się źródła pisane, takie jak: autobiografie, pamiętniki, diariusze, gazety, książki, druki ulotne, rozbudowana epistolografia, zarysy, kompendia wiedzy, słowniki, encyklopedie, spisy powszechne ludności, raporty, sprawozdania itd.
Jednak, badając te źródła, historycy często napotykają problemy związane z ich autentycznością, rzetelnością i kompletnością, gdyż wiele z nich zostało stworzonych w konkretnym celu, takim jak przekonanie czytelników do określonej ideologii lub propagowanie konkretnej narracji polityczno-historycznej. Dlatego też muszą dokładnie przebadać każde źródło, by ustalić, czy jest ono wiarygodne i rzetelne, a także zwrócić uwagę na kontekst, w którym zostało stworzone – kto i dlaczego je stworzył.
Egodokumenty to materiały źródłowe, w których autor opisuje wydarzenia z własnej perspektywy, zwykle związane z jego życiem prywatnym lub zawodowym. Mogą przybierać różne formy, takie jak listy, dzienniki, autobiografie, wspomnienia czy pamiętniki.