Królom z dynastii Stuartów zależało na silnej władzy, dlatego ograniczali władzę Parlamentu – nie zwoływali zgromadzeń i nakładali bez jego zgody podatki. Pojawiła się silna opozycja wobec króla, do której należeli głównie przedstawiciele niższych warstw społecznych i purytanie.
Działania króla doprowadziły do konfliktu poprzez ograniczanie władzy przedstawicieli, czyli uniemożliwiania im decydowania o losach państwa.