Te rozkwitłe świeżo drzewa
Adam Mickiewicz
Czemuż zadumany stoję
I wiosną się nie weselę?
Bo sieroce serce moje,
Z kimże wiosnę tę podzielę?
Adresat: Podmiot liryczny
Pan Wołodyjowski
Henryk Sienkiewicz
Tymczasem ksiądz woła dalej:
– Dla Boga, panie Wołodyjowski! Larum grają! wojna! nieprzyjaciel w granicach! a ty się nie zrywasz?szabli nie chwytasz?na koń nie siadasz?Co się stało z tobą, żołnierzu?Zaliś swej dawnej przepomniał cnoty, że nas samych w żalu jeno i trwodze zostawiasz?
Wezbrały rycerskie piersi i płacz powszechny zerwał się w kościele i zrywał się jeszcze kilkakrotnie, gdy ksiądz cnotę, miłość ojczyzny i męstwo zmarłego wystawiał.
Adresat: Tytułowy Pan Wołodyjowski
Pytanie retoryczne to takie pytanie, na które zadający nie wymaga odpowiedzi, gdyż jest ona albo zawarta już w samym pytaniu, albo pytający zna to, o co pyta. Można powiedzieć, że w istocie są to zdania twierdzące, które za pomocą pytania są jedynie wzmocnione.