Główną refleksją zawartą w utworze jest fakt, że każda zbrodnia zostaje pomszczona, a winnych czeka sprawiedliwość za popełnione zło. Wskazuje na to śmierć Balladyny, osądzonej przez samą siebie. Autor porusza również motyw wyrzutów sumienia, których bohaterka nie potrafi zagłuszyć, dlatego w podmuchach wiatru słyszy imię swojej siostry.
Poeta wskazuje na wagę poczucia winy za wyrządzone zbrodnie i nieuchronność poniesienia za nie kary.