Natura za oknem jest obrazem ukazującym się po burzy, jest to czas jeszcze pobudzenia, ale też uspokojenia. Natura w opisie akacji jawi się jako pełna życia, wyciągająca się ku światłu, wypuszczająca młode listki, garnąca się do istnienia. Emocje Judyma współgrają z tą pogodą, jest on radośnie pobudzony, patrzy w dal, sięga wzrokiem ku przyszłości.
Stefan Żeromski (1864-1925) wychował się w zubożałej rodzinie szlacheckiej, więc w młodości miał okazję obserwować życie ziemiaństwa i chłopów – było to jednym z czynników, które sprawiły, że działał później społecznie. Podobnie jego literatura była emocjonalnie i społecznie zaangażowana.
Powieść Ludzie bezdomni ukazała się w 1899 roku – był to nowy typ powieści fragmentarycznej, niejednolitej stylistycznie, o zmiennej narracji. Autor inspiruje się nowymi prądami, obok realizmu pojawia się symbolizm, ekspresjonizm, impresjonizm, naturalizm.