Barwy pojawiające się w wierszu to: tęcza blasków, błękit. Jest to pejzaż nocny, więc barwy są blade, ale rozświetla je blask księżyca, który tworzy spektrum tęczy przenikające mgły.
Kontury elementów zacierają się o czym świadczy przywołanie przezroczystych, lekkich, nikłych elementów krajobrazu: Ciała przezrocze, puch mlecza, ćmy błona przezrocza, puszysty pierz, nikłe sieci mgieł.
Impresjonizm to kierunek w malarstwie drugiej połowy XIX wieku, jego nazwa pochodzi od Claude’a Moneta, który zatytułował swój obraz Impresja, wschód słońca. Głównym celem impresjonistów stało się subiektywne przekazanie rzeczywistości, oparte na odbieranym wrażeniu, na zmienności barw, grze świateł. Nurt pojawił się także w literaturze, a wziął się z inspiracji dokonaniami malarskimi. Impresjonistyczne utwory literackie kładły nacisk na opisywanie wrażeń i doznań, rezygnując z realistycznego opisu rzeczywistości.