Uważam, że łatwiej ulotną i niepowtarzalną chwilę jest oddać w malarstwie. Dlatego że można wtedy oddać barwy takie, jak postrzegało je w danej chwili oko, umieścić słońce dokładnie w tym miejsce na horyzoncie, gdzie znajdowało się podczas naszego spostrzeżenia – tak jak jest ono umieszczone na obrazie Moneta. Natomiast trudniej jest opisać barwy czy zaznaczyć porę nocy słowami – Tetmajer spróbował przywołać porę nocną umieszczając w utworze nocne zwierzęta – nietoperza czy sowę – jednak wciąż nie wiemy, czy to był środek nocy czy noc bliżej poranka lekko już rozjaśniona.
Impresjonizm to kierunek w malarstwie drugiej połowy XIX wieku, jego nazwa pochodzi od Claude’a Moneta, który zatytułował swój obraz Impresja, wschód słońca. Głównym celem impresjonistów stało się subiektywne przekazanie rzeczywistości, oparte na odbieranym wrażeniu, na zmienności barw, grze świateł. Nurt pojawił się także w literaturze, a wziął się z inspiracji dokonaniami malarskimi. Impresjonistyczne utwory literackie kładły nacisk na opisywanie wrażeń i doznań, rezygnując z realistycznego opisu rzeczywistości.