Obrzęd dziadów, jak przedstawia go Mickiewicz, odnosi się do spotkania dusz zmarłych i żywych. Obrzęd ten wykonywany był na terenach Polski i Litwy.
W „Dziadach” część II Adam Mickiewicz przedstawia obrzęd dziadów, który ma charakter mistyczny i symboliczny. Obrzęd ten jest inspirowany dawno zapomnianym ludowym obrządkiem, który Mickiewicz przetwarza w kontekście swojej poezji.