Elementy utworu decydujące, że to dramat:
· Struktura i podział na akty – „Dziady” mają klarowną strukturę dramatyczną, podzieloną na akty. Taki podział odpowiada tradycyjnej formie dramatu.
· Dialogi i monologi – W utworze występuje wiele dialogów i monologów, które są charakterystycznymi cechami dramatu. Postacie komunikują się ze sobą poprzez rozmowy i wypowiedzi, co tworzy dynamiczne interakcje.
· Sceneria i rekwizyty – Chociaż sceneria w dramacie nie jest tak wyróżniona jak w prozie, w „Dziadach” występują wzmianki o miejscach i czasie, a także o rekwizytach, które tworzą tło dla wydarzeń.
Słowniczek pojęć:
· Akt – Podstawowa jednostka strukturalna dramatu, reprezentująca pewien odcinek akcji.
· Scena – Odrębny fragment akcji, zazwyczaj obejmujący dialog lub interakcję między postaciami.
· Dialog – Wymiana wypowiedzi między postaciami, która przekazuje informacje, rozwija akcję i ukazuje relacje między postaciami.
· Monolog – Samodzielna wypowiedź jednej postaci, w której wyraża swoje myśli, uczucia lub przemyślenia.
· Akcja – Zbiór wydarzeń i działań, które rozwijają się w dramacie i prowadzą do rozwiązania konfliktu.
· Sceneria – Środowisko i miejsce, w którym rozgrywa się akcja dramatu.
· Rekwizyty – Przedmioty używane przez postacie w trakcie akcji.
Dramat to rodzaj literacki, w którym wskazówki autora utworu dotyczące wyglądu postaci, przestrzeni, sposobu zachowania i mówienia bohaterów nazywamy tekstem pobocznym, czyli didaskaliami, a wypowiedzi bohaterów, czyli dialogi i monologi stanowią tekst główny.