Omów stosunek inteligenta do rzeczywistości.
Inteligent ma negatywny stosunek do rzeczywistości – nic mu w niej nie pasuje i nic nie spełnia jego oczekiwań.
Dla podmiotu lirycznego – inteligenta – na świecie jest „wszystko krzywe”, „wszystko nie takie”. Jego oczekiwania – np. czekanie na kometę – nie są spełniane, a nawet jeśli – to niewystarczająco: „kometa, ale nie ta”.
Ćwiczenie 2.
308Ćwiczenie 3.
308Ćwiczenie 2.
337