Na obrazie „Huśtawka” można dostrzec takie cechy malarstwa rokokowego jak linie faliste, asymetryczne rozmieszczenie elementów obrazu, nastrojowość, którą artysta uzyskał przy pomocy częściowego odejścia od realizmu, lekkość i subtelność. Scena rozgrywa się na łonie natury, prawdopodobnie w specjalnie zaprojektowanym ogrodzie, w którym widać z pozoru przypadkowo ustawione rzeźby.
Tematyka obrazu również jest typowa dla rokoko, ponieważ przedstawia sceny flirtów i gier erotycznych. Kobieta, która huśta się na huśtawce, jest ubrana w suknię dworską i zrzuca ze stopy pantofelek. Przeglądają się temu dwaj mężczyźni ukryci po przeciwnych stronach gąszczu. Zapewne zabiegają o względy kobiety i próbują ją uwieźć.
W malarstwie rokokowym przedstawiono sceny parkowe, które miały symbolizować beztroskę i zachwycać widza. Tematyka scen była lekka i elegancka. Obrazy zazwyczaj przedstawiały arystokratów lub arystokratyczne zajęcia w czasie wolnym (zaloty, pikniki, wycieczki). W rokoko charakterystyczne było stosowanie naturalnych motywów, zakrzywionych linii, delikatnych i pastelowych kolorów i motywów dotyczących natury i zabawy.