Powody rozczarowania Fausta:
– rozczarowanie nauką,
– poczucie straty lat wśród ksiąg,
– nuda i frustracja naukami teoretycznymi bez doświadczania prawdziwego życia.
Praca naukowca/uczonego nie zadowala Fausta, ponieważ zauważa on, że mimo swojej wiedzy teoretycznej brak mu podstawowych doznań człowieka. Nie ma on ani pieniędzy, ani pięknych wspomnień, które mógłby przekuć w doświadczenie życiowe. Żyje w nędzy i porównuje siebie do psa – przy czym pies, według niego, nie zamieniłby się z nim na życia.
W tym zadaniu zauważ, że Faustowi brakuje doświadczenia życiowego – zamiast niego ma wiedzę i teorie wielu naukowców przed nim. Nie widzi on jednak w tym fakcie żadnego dobra. Zauważa, że nie jest szczęśliwy, mając tę wiedzę, ponieważ jedyne co wie na pewno, to fakt, że tak naprawdę nie wie niczego. Jego doświadczenie życiowe jest zbyt małe, by mógł naprawdę cieszyć się życiem. Jego osada nauczyciela też go nie cieszy – uważa ją za stratę czasu.