Samotność można zdefiniować jako stan emocjonalny odczuwany przez jednostkę, gdy doświadcza braku bliskich więzi, poczucia izolacji lub braku zrozumienia i wspólnoty z innymi ludźmi. Jest to poczucie oddzielenia od innych, które może prowadzić do uczucia smutku, pustki, melancholii i niezrozumienia.
W literaturze i dziełach sztuki często przedstawiane są postacie samotne, które odzwierciedlają różne aspekty samotności. Przykłady takich postaci to:
· Hamlet (z dramatu „Hamlet” Williama Shakespeare'a).
Hamlet jest uwięziony w swym wewnętrznym światku, odizolowany od innych postaci, co prowadzi do jego samotności emocjonalnej.
· Jay Gatsby (z powieści „Wielki Gatsby” F. Scotta Fitzgeralda).
Jay Gatsby jest bogaty, ale samotny, gdyż nie może odnaleźć prawdziwego uczucia i autentycznego związku w swoim życiu.
Cechy, które często decydują o byciu samotnym, mogą obejmować:
· Brak bliskich więzi i związku emocjonalnego z innymi ludźmi.
· Poczucie izolacji społecznej i odrzucenia.
· Trudności w nawiązywaniu kontaktów i budowaniu relacji.
· Brak akceptacji i zrozumienia ze strony innych.
· Poczucie odosobnienia i alienacji.
· Utrata bliskiej osoby lub rozpad związku.
· Brak wspólnoty i brak uczestnictwa w życiu społecznym.
· Przeżycie traumy lub trudnych doświadczeń, które prowadzą do odosobnienia emocjonalnego.
Nie wahaj się podać własnych przykładów.
Samotność może być zarówno czasowa, wynikająca z określonych okoliczności życiowych, jak i chroniczna, będąca trwałym stanem emocjonalnym.