Da Vinci rozpoczynając studia nad perspektywą zrozumiał, w jaki sposób teoria i doświadczenie łączą się. Zmieniającą się wielkość przedmiotów spowodowaną oddalaniem się od nich zauważył przez obserwacje, a później przeczytał o tym w księgach o geometrii. Wówczas zauważył, że w nauka powinna łączyć w sobie i teorię, i doświadczenie.