Czasowniki:
→ przechyliły – t. oznajmujący, cz. przeszły, 3. os. lm., r. nmos.,
→ jedzie – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp,
→ okracza – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ przewleka – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ poi – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ powozi – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ wypływa – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ wynurza – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ podchodzi – t. oznajmujący, cz. teraźniejszy, 3. os. lp.,
→ nie przepłynął – t. oznajmujący, cz. przeszły, 3. os. lp., r. m.
Zastosowanie licznych czasowników związanych z ruchem pozwala na zdynamizowanie przestrzeni i podkreślenie jej zmienności i wyeliminowanie jej statyczności. Nadają również wrażenie naoczności (rozgrywanie się na żywo danych wydarzeń). Pomaga również w poszerzeniu perspektywy czy możliwości odczytań.
Zwróć uwagę na zróżnicowanie i nagromadzenie czasowników określających ruch. Dynamizują one przestrzeń, jednocześnie jednak są dość monotonne (większość występuje w 3. os. lp.), co może sugerować perspektywę patrzenia dla odbiorcy (ruch się rozgrywa na naszych oczach, ale my nie jesteśmy tego częścią).