Przykładowa odpowiedź:
Klamra kompozycyjna polega na powtórzeniu treści z początku i końca wiersza. Oba bowiem odwołują się do tego samego motywu – lustra. Tym lustrem staje się pejzaż, który symbolizuje i odbija w pewnym sensie świat, a także jego wyobrażenie, kontemplację czy poznanie. Podmiot liryczny dąży zatem do odnalezienia samego siebie w świecie i poznania prawdy o sobie – do tej kwestii powraca także w finale utworu. Finałowe słowa wskazują na pustkę, osamotnienie podmiotu lirycznego, który nie potrafi znaleźć odpowiedzi na swoje pytania. Jednocześnie tę pustkę odbija – niczym lustro – sam krajobraz, który jest postrzegany przez pryzmat wrażliwości podmiotu lirycznego.
Zwróć uwagę na sensy pojawiające się na początku i na końcu wiersza. Pamiętaj, że klamra kompozycyjna to fragmenty, motywy czy inne elementy, które pojawiają się na początku i na końcu utworu, scalając swoją treścią cały utwór. Twórcy mogą dzięki temu uporządkować sam tekst, a także zwrócić uwagę odbiorcy na konkretne sensy.