Wiersz Jana Lechonia został utrzymany w klimacie melancholii, a sam temat jest z tym klimatem bardzo spójny. Poeta wykorzystał w wierszu anaforę, która znajduje się w ostatniej strofie. Jej celem jest wzmocnienie emocji i uczuć, które są wyrażane przez podmiot liryczny.
Tonacja w tym kontekście jest nastrojem, który panuje w wierszu.