Młode liście są ślimakowato zwinięte. N
Ma podziemną łodygę zwaną kłączem. N, S
Wytwarza dwa typy pędów – pęd wiosenny i pęd letni. S
Z płożących się łodyg wyrastają pionowe odgałęzienia. W
Liście z zarodniami tworzą kłosy zarodnionośne. S, W
Zarodnie rozwijają się na spodniej stronie liści. N
Nerecznica samcza jest paprocią, która osiąga nawet 1,5 m wysokości. Nazwa pochodzi od nerkowatego kształtu skupisk zarodni, zwanych kupkami. Jej młode liście są ślimakowato zawinięte. Łodygę stanowi podziemne kłącze, które magazynuje substancje odżywcze, dzięki którym roślina może przetrwać zimę. Duże, dojrzałe liście podzielone są na mniejsze listki, na których spodniej powierzchni przytwierdzone są zarodnie.
Skrzyp polny wykształca pędy wiosenne oraz pędy letnie. Pędy wiosenne osiągają wysokość 20 cm, są nierozgałęzione i mają kolor brązowy (są pozbawione chlorofilu), a na szczycie każdego z nich znajduje się kłos zarodnionośny. Odżywia się, dzięki substancjom zawartym w kłączu. Pęd letni jest rozgałęziony i zielony (posiada chlorofil, jest samożywny). Pędy letnie nie wytwarzają kłosa zarodnionośnego. Prowadzi fotosyntezę, a wytworzone substancje są gromadzone w kłączu i mogą być wykorzystane przez pęd wiosenny.
Widłak goździsty zawdzięcza swoją nazwę widlastym rozgałęzieniom korzeni i pędów. Charakteryzuje się delikatnymi korzeniami i płożącymi łodyżkami z drobnymi liśćmi. Niektóre liście, posiadające zarodnie, formują kłosy zarodnionośne.