a)
W siarkowodorze (H2S) występują wiązania kowalencyjne spolaryzowane, w tlenku siarki(IV) – SO2 występuje jedno wiązanie kowalencyjne spolaryzowane i jedno wiązanie koordynacyjne. Cząsteczki mają budowę polarną.
b) Przebieg reakcji chemicznej oznaczonej numerem 12 świadczy o nietrwałości kwasu siarkowego(IV) – kwas ten jest kwasem słabym.
c) Porównanie mocy kwasów umożliwia reakcja: 9 i 11.
d) Obserwacje: Roztwór przyjmuje niebieskie zabarwienie, wydziela się gaz o ostrym, duszącym zapachu.
Cu + 4 H+ 2 SO42- → Cu2+ + 2 H2O + SO2
W tej reakcji chemicznej należy użyć stężonego kwasu siarkowego(VI), ponieważ w reakcji kwasu siarkowego(IV) miedź nie wyprze wodoru z jego kwasu. Metale leżące w szeregu aktywności metali za wodorem – nie wypierają wodoru z kwasów. Istnieją kwasy o silnych właściwościach utleniających (między innymi stężony kwas siarkowy (VI) oraz kwas azotowy( )), które reagują zarówno z metalami leżącymi w szeregu aktywności metali przed i za wodorem. W reakcjach tych nie powstaje jednak wodór.