Promień atomu pierwiastka X jest większy od promienia jego jonu. Pierwiastek X jest metalem, a pierwiastek Y jest niemetalem. W związku XY nie występuje wiązanie wodorowe. Związek XY jest zasadotwórczy. Oranż metylowy w roztworze otrzymanym po dodaniu związku XY do wody ma barwę żółtą.
· Oranż metylowy w roztworach obojętnych pozostaje pomarańczowy. W roztworach o odczynie kwasowym zmienia barwę na czerwoną, a w zasadowym- na żółtą.
· Promień to odległość elektronów położonych najdalej od jądra.
Promienie kationów są zawsze najmniejsze. Promienie anionów są zawsze największe. Pośrednią długość wykazują promienie atomów macierzystych w stanie podstawowym.
W obrębie grupy im wyższa liczba atomowa, tym dłuższy promień, ponieważ rośnie liczba powłok, na których rozmieszczone są elektrony, a co za tym idzie- odległość najdalej położonego od jądra elektronu.
W obrębie okresu im wyższa liczba atomowa, tym krótszy promień, ponieważ wraz ze wzrostem ładunku jądra, rośnie siła przyciągania elektronów przez to jądro, co skraca promień.
· Wiązania wodorowe występujące między cząsteczkami powodują ich asocjację, czyli łączenie się w większe agregaty, co sprawia, że wymagają one dostarczenia znacznie większych ilości energii cieplnej, aby rozerwać wiązania i zmienić stan skupienia takiej substancji- stąd anomalnie wysokie temperatury wrzenia takich związków.
Aby można było mówić o wiązaniu wodorowym, atom wodoru musi łączyć się z innym, silnie elektroujemnym pierwiastkiem (fluorem, tlenem bądź azotem).