Zasoby biomasy są znacznie wyższe w wilgotnych lasach równikowych niż w tundrze z powodu panujących tam warunków klimatycznych – wysokich temperatur oraz dużej sumy opadów atmosferycznych. Największe nagromadzenie węgla organicznego w biomasie, przewyższające 20 kg/m2, występuje na obszarach, na których jest wilgotno i gorąco.
Zasoby węgla organicznego w próchnicy glebowej w wilgotnych lasach równikowych są znacznie mniejsze niż w tundrze, ponieważ zachodzi tam jej szybszy rozkład pod wpływem wysokiej temperatury.
Strefowość zasobów biomasy uzależniona jest od strefy klimatycznej. Oznacza ona masę materii, która zawarta jest w organizmach. Ilość zgromadzonego w biomasie węgla determinuje wielkość jej zasobów.
Zawartość próchnicy w glebach klimatów wilgotnych obniża się pod wpływem wzrostu średniej rocznej temperatury powietrza – wysoka temperatura powoduje przyspieszenie rozkładu próchnicy.