Istotny wpływ na cyrkulację powietrza w komórce okołobiegunowej ma niewielka ilość promieni słonecznych, jaka do niej dociera. Skutkuje ona znacznym wychłodzeniem powierzchni. Powietrze jest zimne, a masy powietrza napływające z górnej części atmosfery osiadają nad biegunami. Tworzą się tam układy podwyższonego ciśnienia – ośrodki wyżowe, a masy powietrza odpływają z dolnej części troposfery w kierunku umiarkowanych szerokości geograficznych jako stałe wiatry wschodnie. Zimne masy powietrza napływające znad biegunów zderzają się z cieplejszymi masami powietrza napływającymi znad zwrotników, w efekcie czego powstają układy obniżonego ciśnienia – ośrodki niżowe.
Układ cyrkulacji atmosferycznej na Ziemi składa się z trzech komórek cyrkulacyjnych, które występują na obu półkulach. Są to:
- komórka Hadleya, w której występują pasaty wiejące z północnego lub południowego wschodu od zwrotników w kierunki równika,
- komórka Ferrela, w której wieją wiatry zachodnie umiarkowanych szerokości geograficznych,
- komórka okołobiegunowa, dla której charakterystyczne są zimne i suche wiatry wschodnie.
Działanie siły Coriolisa sprawia, że wiatry wiejące znad biegunów kierunek wschodni. Na półkuli północnej przeważają wiatry wschodnie i północno-wschodnie, natomiast na półkuli południowej – wiatry wschodnie i południowo-wschodnie.