| Lp. | Cechy klimatu | Obszar (litera na mapie) | Formacja roślinna (numer fotografii) | Typ gleby |
| 1. | Krótkie i chłodne lato (średnia temperatura najcieplejszego miesiąca nieznacznie przekracza 0°C), roczna suma opadów do 250 mm. Opady głównie w postaci śniegu. | A | IV | gleby tundrowe |
| 2. | Duża roczna amplituda temperatury powietrza (powyżej 45°C). Krótkie i chłodne lato, długa i mroźna zima. Roczna suma opadów do 250 mm, z przewagą w półroczu letnim. | B | III | gleby bielicowe |
| 3. | Średnia roczna temperatura powietrza powyżej 20°C. Dwie pory roku: krótka pora deszczowa i długa pora sucha. Roczna suma opadów ok. 1000 mm. | E | I | gleby czerwonobure |
Na obszarze zaznaczonym na mapie literą A panuje klimat subpolarny. Cechuje się on niskimi temperaturami powietrza oraz silnymi wiatrami. Okres wegetacyjny jest krótki, co pozwala na rozwój wyłącznie roślinności o niewielkich wymaganiach. Na obszarach tych występują gleby tundrowe.
Na obszarze zaznaczonym na mapie literą B panuje klimat umiarkowany chłodny kontynentalny. W klimacie tym występują długie zimy i krótkie lata. W takich warunkach wykształciła się tajga – lasy iglaste, w których przeważają świerki, sosny, jodły lub modrzewie. W tajdze występują głównie gleby bielicowe. Spowodowane jest to procesem bielicowania, które polega na intensywnym wymywaniu próchnicy oraz żelaza w głąb gleby.
Na obszarze zaznaczonym na mapie literą E panuje klimat podrównikowy suchy. Występuje tam strefa sucha, która jest długa i gorąca, co pozwala na rozwój sawanny – formacji trawiastej. Wysokie temperatury powietrza skutkują utlenianiem związków żelaza, dzięki któremu gleba sawann posiada charakterystyczny kolor. Występowanie pory suchej oraz pory deszczowej obniża intensywność wymywania składników zasadowych, co sprawia, że gleby są mniej kwaśne. Dla tego obszaru charakterystyczne są gleby czerwonobure.