| Lp. | Opis | Nazwa strefy | Numer na mapie |
| 1. | Obszary położone w tej strefie otrzymują mało energii słonecznej. Odznaczają się niewielkim zróżnicowaniem temperatury powietrza w ciągu roku. | strefa podbiegunowa | III |
| 2. | W tej strefie występują najmniejsze różnice między długością dnia i nocy. Na jednym z równoleżników przez cały rok dzień trwa tyle samo co noc. | strefa międzyzwrotnikowa | I |
| 3. | W tej strefie promienie słoneczne nigdy nie padają pionowo na powierzchnię Ziemi. Charakterystyczne jest duże zróżnicowanie temperatury powietrza w ciągu roku. | strefa umiarkowana | II |
Ziemia podzielona jest na pięć stref oświetlenia:
- strefa międzyzwrotnikowa, do powierzchni której dociera największa ilość energii słonecznej, a Słońce góruje w niej w zenicie dwa razy w ciągu roku,
- dwie strefy umiarkowane (północna i południowa), w których wysokość górowania Słońca obniża się w kierunku pól podbiegunowych,
- dwie strefy podbiegunowe (północna i południowa), do których dociera najmniejsza ilość energii słonecznej.
Największą ilość ciepła otrzymują miejsca, nad którymi Słońce góruje w zenicie – promienie słoneczne padają na nie prostopadle oraz ogrzewają większą powierzchnię. Im mniejszy jest kąt padania promieni słonecznych, tym mniej ciepła otrzymuje dane miejsce na Ziemi i mniejsza jest powierzchnia ogrzewanego obszaru.