Krajem zaliczanym do najbogatszych na świecie są Niemcy. PKB na jednego mieszkańca w tym państwie wynosi ponad 40 tysięcy euro i należy do najwyższych. Jednocześnie tempo wzrostu gospodarczego jest niewielkie.
Niemcy są krajem wysoko rozwiniętym, który odpowiedni poziom rozwoju gospodarki i życia społecznego osiągnął już kilkadziesiąt lat temu. Podstawą gospodarki niemieckiej jest zaawansowany technologicznie przemysł oraz usługi.
Niemcy borykają się z poważnymi problemami demograficznymi. Są społeczeństwem starzejącym się, w którym osoby po 65. roku życia stanowią ponad 20%. Z racji tego, że kraj jest bogaty, stanowi cel migracji osób z biedniejszych regionów świata, głównie z Turcji, krajów azjatyckich i afrykańskich.
Jednym z najbiedniejszych krajów na świecie jest Afganistan. Jakość życia jest tam bardzo niska, jest to państwo o najniższym wskaźniku pokoju. Wynika to m.in. z trwającej od 40 lat wojny domowej, a także z tego, że w 2021 r. władzę w Afganistanie przejęli talibowie.
Gospodarka Afganistanu jest bardzo słabo rozwinięta, w kraju odnotowuje się jednocześnie ujemną wartość wzrostu gospodarczego. PKB na jednego mieszkańca wynosi nieco ponad 400 dolarów. Słabo rozwinięty jest przemysł, podstawę gospodarki stanowią proste usługi i rolnictwo. Kraj boryka się z takimi problemami, jak głód i niedożywienie, niski poziom edukacji i opieki zdrowotnej, wysokim poziomem emigracji.
Do porównania najlepiej wybrać kraje, w których występują typowe zjawiska dla państw najbogatszych i najbiedniejszych. W pierwszym przypadku będzie to wysokie PKB na jednego mieszkańca, dość niskie tempo wzrostu gospodarczego, problemy demograficzne w postaci starzenia się społeczeństwa. W drugim przypadku charakterystyczne jest niskie PKB w przeliczeniu na jednego mieszkańca, słabo rozwinięta gospodarka, wysoki poziom przyrostu naturalnego, duże bezrobocie.