| Wielka wojna z zakonem krzyżackim | ||
| Przyczyny | Przebieg walk | Skutki |
| Dążenie Krzyżaków do zajęcia Żmudzi, wybuch powstania na Żmudzi | Polacy wsparli powstanie antykrzyżackie na Żmudzi, a Krzyżacy w odwecie zajęli ziemię dobrzyńską. Wojna rozstrzygnęła się w 1410 roku podczas bitwy pod Grunwaldem, którą wygrały wojska polsko-litewskie. W wyniku tej bitwy zginął wielki mistrz Ulrich von Jungingen. Okupowano też stolicę Krzyżaków, Malbork, lecz oblężenie nie powiodło się. Wojna zakończyła się pokojem toruńskim. | I pokój toruński, osłabienie pozycji Krzyżaków, a wzrost znaczenia Polski i Litwy, odzyskanie przez Polskę ziemi dobrzyńskiej, Zakon Krzyżacki zrezygnował z przejęcia Żmudzi |
Zakon Krzyżacki dążył do zajęcia Żmudzi, która była zamieszkiwana przez ludność bałtycką i leżała na terenie dzisiejszej Litwy. Już w XIII wieku Zakon rozpoczął ekspansję terytorialną na wschód i stopniowo zajmował kolejne ziemie. W 1385 roku Litwa zawiązała unię z Polską, a to spowodowało, że Zakon Krzyżacki stał się bezpośrednim sąsiadem polsko-litewskiego państwa i dążył do przejęcia kontroli nad Żmudzią, co prowadziło do konfliktów terytorialnych i wojen między Polską, Litwą a Zakonem Krzyżackim. W wyniku tych walk Żmudź pozostała w granicach Wielkiego Księstwa Litewskiego, a Zakon utracił swoje wpływy na tych terenach.