Chwalebna rewolucja i ustawa o stałej siedzibie Parlamentu: W 1688 roku miała miejsce tzw. Rewolucja glorii, która przyczyniła się do obalenia króla Jakuba II i wprowadzenia na tron Wilhelma III Orańskiego i jego żony Marii II Stuart. W efekcie tej rewolucji uchwalono ustawę o stałej siedzibie Parlamentu, która ograniczała władzę monarchy i dawała większe znaczenie parlamentowi.Bilansowanie władzy: Istotnym czynnikiem było utworzenie równowagi władzy między monarchą a parlamentem. Władza króla była ograniczona, a parlament zyskiwał większe uprawnienia, zwłaszcza w kwestiach fiskalnych i legislacyjnych. System bilansowania władzy sprawiał, że monarcha musiał współpracować z parlamentem i brać pod uwagę jego zdanie.Partie polityczne: W XVIII wieku pojawiły się pierwsze partie polityczne, takie jak wigowie (Whigs) i torysi (Tories). Partie te reprezentowały różne interesy i miały swoje programy polityczne. Były to ważne instytucje, które umożliwiały reprezentację różnych grup społecznych w parlamencie i wpływ na decyzje polityczne.Rozwój handlu i gospodarki: Wzrost handlu, rozwój kolonii oraz ekspansja gospodarcza przyczyniły się do powstania nowej grupy bogatych kupców i przedsiębiorców, którzy chcieli mieć większy wpływ na sprawy państwa. Ta grupa społeczna wspierała rozwój parlamentaryzmu, ponieważ dawał im możliwość uczestnictwa w procesie decyzyjnym.Kultura polityczna: W Anglii istniała silna tradycja prawna i szacunek dla praw jednostki. Wpływ oświecenia przyczynił się do rozwoju myśli politycznej, w której promowano idee wolności, równości i sprawiedliwości. Wśród myślicieli oświecenia takich jak John Locke, Monteskiusz i Thomas Paine pojawiły się koncepcje dotyczące demokracji, praw człowieka i rządów opartych na umowie społecznej.
Te czynniki razem przyczyniły się do rozwoju parlamentaryzmu angielskiego w XVIII wieku. Wzrost znaczenia parlamentu, ograniczenie władzy monarchy i rozwój partii politycznych stworzyły fundamenty dla demokratycznej formy rządów, która ewoluowała w kierunku współczesnego systemu parlamentarnego.
W XVIII wieku parlament był podzielony na dwie główne frakcje: wigów (Whigs) i torysów (Tories). Wigowie[AO3] , reprezentujący bardziej liberalne i reformatorskie poglądy, mieli większe wpływy w parlamencie. Torysi natomiast reprezentowali bardziej konserwatywne i zachowawcze interesy. Spory między tymi dwoma frakcjami stanowiły podstawę politycznej rywalizacji i dyskusji w parlamencie.
W tym okresie parlament odgrywał istotną rolę w podejmowaniu decyzji politycznych i legislacyjnych. Posiadał kontrolę nad budżetem państwa, uchwalał prawa i regulacje, a także nadzorował działalność rządu. Wybierani przedstawiciele ludu mieli możliwość uczestniczenia w procesie legislacyjnym i wyrażania swoich opinii.
Należy jednak zaznaczyć, że parlamentaryzm w XVIII wieku był nadal ograniczony i nie obejmował wszystkich grup społecznych. Prawo wyborcze było nadal ograniczone i oparte na własności, co wykluczało znaczną część społeczeństwa. Wzrost znaczenia parlamentu i rozwój parlamentaryzmu w XVIII wieku w Anglii był zatem kontynuacją procesów rozpoczętych wcześniej, a także reakcją na zmieniające się realia społeczne, gospodarcze i polityczne. Parlament stał się kluczowym organem rządzącym i reprezentacyjnym, który odegrał istotną rolę w rozwoju demokratycznych instytucji i zasad w Anglii.