Niewolnictwo afrykańskie: W drugiej połowie XVII wieku rozwój plantacji i uprawy towarów takich jak tytoń, bawełna i trzcina cukrowa wymagał znacznej siły roboczej. Kolonie angielskie w Ameryce Północnej zaczęły importować znaczną liczbę niewolników afrykańskich, którzy byli wykorzystywani w rolnictwie i przemyśle – stąd widoczne różnice we wzroście liczebności ludności czarnej. Migracja europejska: Oprócz brytyjskich osadników, kolonie przyciągały również imigrantów z innych krajów europejskich. Byli to głównie Niemcy, Szkoci, Irlandczycy i Holendrzy, którzy szukali lepszych warunków życia i możliwości osiedlenia się na nowych ziemiach – miała ona największy wpływ na tak szybki wzrost ludności białej.
Warto wspomnieć o migracji wewnętrznej w ramach kontynentu. W ramach kolonii angielskich dochodziło również do migracji w obrębie kontynentu. Osadnicy przemieszczali się na zachód, penetrując nowe terytoria i zakładając nowe osady.
W rezultacie tych zmian struktura zaludnienia kolonii angielskich w Ameryce Północnej stała się bardziej zróżnicowana etnicznie i kulturowo. Różnorodność ludności przyczyniła się do powstania unikalnych społeczności i wpłynęła na rozwój różnych dziedzin życia, takich jak gospodarka, kultura i polityka w koloniach.