Skryptorium – miejsce, w którym zakonnicy przepisywali i przechowywali księgi.
Pergamin – materiał, na którym pisano, sporządzony ze spreparowanej skóry zwierzęcej.
Miniatury – kolorowe rysunki, którymi ozdabiano spisywane ręcznie księgi.
Proces przepisywania ksiąg był długi – często trwało to całe lata. W zaciszu klasztorów mnisi przepisywali starannie księgi, nie mogąc się przy tym pomylić, gdyż każdy błąd oznaczał zniszczenie całej przepisanej już strony. Pisali atramentem na pergaminie, a strony ozdabiali miniaturami.