Na początkuXIV (XIII) wieku na polskie ziemie przybyli Krzyżacy – francuski (niemiecki) zakon rycerski. W pokojowy sposób (Przemocą) nawrócili Prusów na wiarę chrześcijańską. W nagrodę otrzymali od polskiego władcy (Zagarnęli) Gdańsk i Pomorze. Tam założyli stolicę swego państwa (Stolicą ich państwa stał się Malbork). Po wybuchu antykrzyżackiego powstania na litewskiej Ukrainie (Żmudzi) doszło do wojny polsko-krzyżackiej, w której zakonnicy odnieśli wielkie zwycięstwo (przegrali). W bitwie pod Grunwaldem poległ król Polski Władysław Jagiełło (Wielki mistrz krzyżacki Ulrich von Jungingen).
Mimo zwycięstwa połączonych sił polsko-litewskich, Malbork nie został zdobyty, a Pomorze i Prusy nie zostały zajęte przez Polaków. Jednak wiele miast krzyżackich na wieść o klęsce Wielkiego mistrza poddało się królowi Polski. Rok później, w 1411 roku, zawarto pokój, na mocy którego Litwa odzyskała na jakiś czas Żmudź, a Polska – ziemię dobrzyńską.