Prehistoria – okres przed powstaniem pisma i pisanych świadectw życia ludzi, który rozpoczyna się 2 – 2,5 miliona lat temu, gdy przodkowie człowieka zaczęli posługiwać się narzędziami), a kończy w II połowie IV tysiąclecia p.n.e. (powstanie pisma i pierwszych pisanych źródeł, prawdopodobnie w Starożytnym Egipcie).
Historia – nauka, która zajmuje się badaniem oraz opisem działań, które ludzie podejmowali w przeszłości, oraz badaniem wytworzonej przez ludzi kultury.
Czasy historyczne dzielimy na okres starożytny, średniowiecze, okres nowożytny, długi wiek XIX i krótki wiek XX. Niektórzy historycy proponują, aby rok 1989 (upadek komunizmu i koniec zimnej wojny) uznać za początek nowej epoki w dziejach ludzkości.
a) Na ziemiach obecnej Polski ugruntowana źródłami i obiektywnie przyjmowana historia rozpoczyna się mniej więcej w drugiej połowie X wieku naszej ery. Rok 966 przyjmuje się jako datę powstania państwowości polskiej.
b) Między X a XV wiekiem trwało na ziemiach polskich średniowiecze (zakończone upadkiem Konstantynopola w 1453 r. lub odkryciem przez Kolumba Ameryki w 1492 r.).
c) W okresie nowożytnym mówimy kolejno o: okresie staropolskim, okresie rozbiorów, dwudziestoleciu międzywojennym, okresie II wojny światowej, okresie Polski Ludowej oraz okresie III Rzeczpospolitej.
Czasy prehistoryczne obejmują okres od pojawienia się hominidów do pojawienia się pisma i struktur społecznych o złożonym charakterze. Historia to, w najprostszej definicji, nauka o dziejach. Historia ma swoją specyfikę ze względu na przedmiot badań, badany obszar czy badany okres.