W fantasy nie występuje bezwzględny podział na dobrych i złych bohaterów. W „Kopciuszku”, który należy do baśni, przedstawiona jest postać złej macochy i jej córek, które również są postaciami złymi. We „Władcy Pierścieni” rasy generalnie dzielą się na dobre i złe, jednak bohaterowie ras dobrych różnie podchodzą do walki ze złem, niektóre unikają jej i kierują się własnym interesem lub uciekają ze Śródziemia. Czas i miejsce akcji w fantastyce są określone szczegółowo, np. w „Wiedźminie” czy „Diunie”, podczas gdy wiele baśni dzieje się „dawno temu” i „za siedmioma górami, za siedmioma lasami”. Baśń zawiera jednoznaczne pouczenie i historia jest celem do jego przedstawienia, np. „Królowa śniegu” zawiera morał o wielkości siły miłości. Fantastyka zawiera często wiele inspirujących postaci i uniwersalne przesłania, np. przesłanie o sile miłości w „Harrym Potterze”. Celem fantastyki nie jest jednak głównie pouczanie, a raczej zapewnienie rozrywki czytelnikowi.
Fantasy w dużej mierze należy do gatunku powieści i opowiadań, które posiadają odmienne cechy od baśni. Bohaterowie nie są czarno-biali, opowieść nie służy jedynie pouczeniu czytelnika (choć może zawierać jakieś przesłanie), a czas i miejsce akcji są określone, choć często fantastyczne.