Białoszewski bawi się formą utworu, stosując typowe dla sonetu cechy gatunkowe, to jest układ strof i wersów oraz rymy okalające w dwóch pierwszych strofach. Stosuje też charakterystyczną dla sonetu tematykę opisowo-refleksyjną poprzez zabawę formą i znaczeniem czasowników zawartych w dwóch pierwszych i dwóch ostatnich strofach sonetu.
Sonet to utwór o charakterystycznej budowie, zawiera czternaście wersów połączonych w cztery strofy o układzie 4 + 4 + 3 + 3. Pierwsze dwie strony mają charakter opisowy, drugie dwie refleksyjny. Sonet zawiera w strofach czterowersowych tzw. rymy okalające w układzie abba.