Poeta odwołuje się do poglądów stoików, o czym świadczy:
● nakłanianie do zachowania powściągliwości w zachowaniu: „Brzegu się raczej pilnuje / Niż się morz zwierza głębini”,
● wspomnienie o cnocie i powiązanie jej ze skromnością: „niezgięta niczym cnota, / Chciwym go nigdy nie robi”,
● postulowanie zachowania spokoju w obliczu trudnych sytuacji życiowych: „Ukaż się śmiałym i mężnym, / Na przykrych rzeczy koleje”.
Stoicyzm zakładał zachowanie neutralnej postawy wobec wszystkiego, co naturalne. Innymi słowy, postulował wyzbycie się zbędnych, skrajnych emocji, które utrudniają człowiekowi dążenie do osiągnięcia cnoty.