Na podłodze pracowni znajduje się linia przebiegająca na ukos obrazu, wyraźnie oddziela ona część oświetloną od nieoświetlonej. Najjaśniejszym miejscem obrazu jest korowód młodych postaci wyłaniających się z płótna. Mniej oświetlone są postaci z samego przodu. Jedynym naturalnym źródłem światła na obrazie jest okno – oświetla ono postaci, które zbliżają się w jego stronę. Na obrazie można wyróżnić dwa źródła światła: sztuczne z lewej strony oraz światło padające z okna.
Ułożenie światła w dziele malarskim jest ważną wskazówką interpretacyjną. Zarówno to, co jest wyraźnie oświetlone, jak i te elementy, które ukryte zostają w cieniu, przekazują nam ważne informacje niezbędne do analizy obrazu.