Siddhartha nie dba o rzeczy ziemskie, o czym świadczy fakt, że swą szatę oddaje ubogiemu braminowi, ogranicza też ilość spożywanego jedzenia. Wobec ludzkich zachowań i sposoby bycia odczuwa pogardę.
Budda (Siddhartha Gautama) urodził się około 560 roku p.n.e. jako książę, początkowo otoczony był luksusem, a życie spędzał na przyjemnościach. Jednak za murami pałacu dostrzegł cierpienie, pod wpływem tego impulsu porzucił dotychczasowe życie i został wędrownym mnichem, podróżował po Indiach i nauczał ludzi. Jego nauki dotyczyły tego, jak uwolnić się od cierpienia. Budda z sanskrytu oznacza przebudzony, oświecony. Nauki mnicha stały się fundamentem buddyzmu – nurtu religijno-filozoficznego. Więcej o naukach Buddy przeczytasz w książkach: Damien Keown, Buddyzm: Bardzo krótkie wprowadzenie, Shravasti Dhammika, Dobre pytania – dobre odpowiedzi.