Pisarka użyła form bezosobowych czasowników, które mają podkreślić zagubienie przez kota w sytuacji śmierci właściciela.
Formy bezosobowe w wierszu pokazują, że zwierzę nie wie, co ma zrobić w sytuacji śmierci właściciela. Zwierzę się waha czy ma drapać, czy się ocierać między meblami.