| Moskale – wojsko cara | Polscy obrońcy reduty |
| „Artyleryji ruskiéj ciągną się szeregi,Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi;”„Długą, czarną kolumną, jako lawa błota,Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy,Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy.”„Walą się, na faszynę kładąc swe tułowy;Już czernią się na białych palisadach wałów.”„a w szaniec nieprzyjaciół kupaJuż lazła, jak robactwo na świeżego trupa.” | „Przeciw nim sterczy biała, wąska, zaostrzona,Jak głaz, bodzący morze, reduta Ordona.”„Jeszcze reduta w środku, jasna od wystrzałów,Czerwieni się nad czernią:” |
Na podstawie zestawionych cytatów można zauważyć, iż autor przedstawił strony konfliktu na zasadzie kontrastu.
Wiersz „Reduta Ordona” jest hołdem dla polskich bohaterów, którzy oddali swoje życie w walce o niepodległość. Przez poetyckie obrazy ukazuje on tragiczny los i ofiarę żołnierzy polskich w tej bitwie.