Utwory Gomringera powstały przy wykorzystaniu pojedynczych słów, których układ jest ściśle narzucony przez autora i również ma on znaczenie w kontekście wymowy dzieła. Z racji tego, że elementy te są uporządkowane w przemyślany sposób, możemy mówić o konstelacji.
Elżbieta Łubowicz w swoim tekście „Inspiracje matematyką” wskazuje, że Eugen Gomringer wprowadził do praktyki poezji pojęcie konstelacji. Jego dzieła były uporządkowane geometrycznie, a ich forma korespondowała z treścią.