Wiersz „Silencio” poświęcony jest zjawisku ciszy. Autor wykorzystuje jedno słowo, które powtarza kilkukrotnie. Pomiędzy szeregiem takich samych wyrazów zostawia on pustą przestrzeń. Ma ona symbolizować właśnie ciszę, którą twórca utożsamia z brakiem słów i dźwięków.
Wiersz „Wind” wyróżnia się formą graficzną. Składa się z tytułowego słowa, które zostało powielone. Poszczególne litery przenikają się, dlatego niektóre z nich stanowią cząstki kilku wyrazów w tym samym czasie. Słowo „wind” pisane jest z góry na dół, od lewej do prawej i z dołu do góry. W ten sposób artysta podkreślił, jak żywioł zachowuje się naturalnie – zmienia kierunki, rozprasza się, nie ma stałej formy.
Utwory Gomringera powstały przy wykorzystaniu pojedynczych słów, których układ jest ściśle narzucony przez autora i również ma on znaczenie w kontekście wymowy dzieła.