Gleba jest zaliczana zarówno do przyrody ożywionej, jak i nieożywionej. – Prawda (P)
Elementy środowiska przyrodniczego są ze sobą powiązane, jedne zależą od drugich i nieustannie na siebie wpływają. – Prawda (P)
Organizmy nie korzystają ze składników przyrody nieożywionej, bo nie ma w nich żadnych składników odżywczych. – Fałsz (F)
Wraz ze wzrostem wysokości zmniejsza się ilość tlenu w powietrzu. – Prawda (P)
Przyroda ożywiona to rośliny, zwierzęta, grzyby i bakterie. – Prawda (P)
Przyrodę nieożywioną stanowią: Słońce, woda, powietrze, grzyby i skały. – Fałsz (F)
Elementami przyrody ożywionej są te elementy przyrody, które możesz określić jako żywe (czyli prowadzące własne procesy metaboliczne). Rośliny, zwierzęta, bakterie i grzyby spełniają tę definicję, a na przykład wirusy, skały, woda i powietrze – już nie. Gleba jest wyjątkowym przykładem, ponieważ nazywa się tak czynną biologicznie, powierzchniową warstwę Ziemi. Stanowi środowisko dla wielu organizmów, ale też niejako się z nich składa, ciężko zatem jednoznacznie zaklasyfikować ją jako element przyrody nieożywionej lub ożywionej. Zalicza się ona zatem do obu grup naraz.
Przyroda stanowi jeden wielki układ połączonych ze sobą elementów. Jedne elementy środowiska wpływają na inne, a zmiana któregoś z czynników w niekontrolowany i gwałtowny sposób pociąga za sobą lawinową zmianę w całym ekosystemie. Dlatego działalność człowieka potrafi być tak niszcząca dla przyrody.
Elementami przyrody ożywionej są te elementy przyrody, które możesz określić, jako żywe (czyli prowadzące własne procesy metaboliczne). Elementami przyrody nieożywionej są te elementy przyrody, których nie możesz określić, jako żywych. Rośliny, zwierzęta, bakterie i grzyby spełniają definicję przyrody ożywionej, a takie elementy, jak na przykład wirusy, skały, woda i powietrze – przyrody nieożywionej.