Pasywacja to niejako „nabieranie odporności” metalu na działanie środków utleniających poprzez utworzenie ochronnej powłoki z tlenków tego metalu na jego powierzchni. Chroni to metal przed jego dalszym utlenianiem.
Glin podlega naturalnym procesom utleniania, w trakcie których w kontakcie z tlenem atmosferycznym, na powierzchni metalu tworzy się cienka warstewka tlenku glinu, która stanowi barierę ochronną zapobiegającą korozji.
Glin pasywuje w kontakcie ze stężonymi kwasami- azotowym (V) i siarkowym (VI).
Zjawisko pasywacji odgrywa duże znaczenie dla zastosowań glinu:
· Może być stosowany do produkcji pojemników, w których przechowywany jest nadtlenek wodoru;
· może być stosowany do produkcji cystern, w których przewożony jest stężony kwas azotowy (V);
· tworzenie aparatury kwasoodpornej.
