I. Obliczenia dotyczące roztworów
· CHLOREK WAPNIA
1. W pierwszej kolejności zapisujemy równanie reakcji dysocjacji soli:
CaCl2Û Ca2+ + 2Cl-
2. Następnie, korzystając z przekształconego wzoru na stężenie molowe, obliczamy liczbę moli soli w badanym jej roztworze. W obliczeniach wykorzystamy dane z treści zadania. Dla objętości dokonamy zmiany jednostki z cm3 na dm3 (1dm3=1000cm3), aby dostosować ją do jednostki stężenia molowego:
v = 250 cm3 = 0,25 dm3
Cm = 0,08 mol/dm3
· SIARCZAN (VI) SODU
1. W pierwszej kolejności zapisujemy równanie reakcji dysocjacji soli:
Na2SO4Û 2Na+ + SO42-
2. Następnie, korzystając z przekształconego wzoru na stężenie molowe, obliczamy liczbę moli soli w badanym jej roztworze. W obliczeniach wykorzystamy dane z treści zadania. Dla objętości dokonamy zmiany jednostki z cm3 na dm3 (1dm3=1000cm3), aby dostosować ją do jednostki stężenia molowego:
v = 250 cm3 = 0,25 dm3
Cm = 0,001 mol/dm3
II. Obliczenia po zmieszaniu ze sobą roztworów
1. W związku z tym, iż zmieszane zostały ze sobą dwa roztwory, należy policzyć sumę ich objętości:
2. W roztworze dochodzi do reakcji strąceniowej, w której udział biorą kationy wapnia i aniony siarczanowe (VI), zgodnie z równaniem:
Ca2+ + SO42-à CaSO4
3. Znając liczby moli każdego ze składników roztworu, należy obliczyć stężenie molowe interesujących nas jonów w nowo sporządzonym roztworze, korzystając ze wzoru na stężenie molowe:
· JONY WAPNIOWE
· JONY SIARCZANOWE (VI)
4. Następnie zapisujemy wyrażenie na iloczyn rozpuszczalności tej soli, bazując na równaniu reakcji jej rozpuszczania w wodzie:
CaSO4 Û Ca2+ + SO42-
Kso = [Ca2+][SO42-]
5. Znając stężenia poszczególnych jonów, można podstawić te wartości do wyrażenia na iloczyn jonowy i obliczyć jego wartość:
Ij = [Ca2+][SO42-]
Ij = 0,04*0,0005
Ij = 2*10-5
6. Aby ocenić, czy doszło do wytrącenia osadu, należy porównać wartość obliczonego iloczynu jonowego z wartością iloczynu rozpuszczalności podaną w treści zadania. Wyraźnie widoczne jest, że jest to wartość mniejsza, co wyklucza wytrącenie się osadu.
7. Konstruujemy odpowiedź: osad siarczanu (VI) wapnia nie wytrąci się.
Wyrażenie na iloczyn rozpuszczalności dla reakcji rozpuszczania trudno rozpuszczalnej soli o przebiegu: AnBmÛ nAm+ + mBn- ma uniwersalną postać: Kso = [Am+]n [Bn-]m. W tym równaniu:
· Kso to wartość iloczynu rozpuszczalności, stała dla danej substancji, zależna od temperatury;
· [Am+]i [Bn-]to maksymalne stężenia rozpuszczonych w roztworze jonów, które pozostają w równowadze z osadem;
· m, n to współczynniki stechiometryczne zaczerpnięte z równania reakcji rozpuszczania soli.
Warunek wytrącania osadu:
· jeśli w roztworze iloczyn stężeń jonów ma wartość wyższą od iloczynu rozpuszczalności, roztwór taki jest przesycony, a zatem dochodzi do wytrącenia osadu;
· jeśli w roztworze iloczyn stężeń jonów ma wartość niższą od iloczynu rozpuszczalności, roztwór taki jest nienasycony, a zatem nie dochodzi do wytrącenia osadu.