a) F- w 1. grupie (litowce) charakter metaliczny zwiększa się, gdy przechodzimy w dół grupy, czyli w miarę wzrostu numeru okresu (np. Li → Na → K → Rb → Cs → Fr). Dzieje się tak, ponieważ elektrony walencyjne są coraz słabiej przyciągane przez jądro, co ułatwia ich oddawanie — cecha charakterystyczna metali.
b) P- w 2. okresie elektroujemność rośnie w prawo (od litu do fluoru), a wraz z nią wzrasta charakter niemetalicznypierwiastków. Niemetale, takie jak tlen, azot czy fluor, mają wysoką elektroujemność i silną tendencję do przyjmowania elektronów.
c) F- Wraz ze wzrostem numeru okresu (czyli w dół grupy) maleje powinowactwo elektronowe i zmniejsza się zdolność do przyjmowania elektronów. Górne pierwiastki 15. grupy (np. azot, fosfor) mają większą tendencję do przyjmowania elektronów niż cięższe (np. bizmut).
