Podczas konferencji wielkiej trójki zadecydowano o uznaniu niepodległości Austrii, przyznaniu ZSRR południowego Sachalinu i Wysp Kurylskich, okupowaniu Niemiec, przesiedleniu ludności niemieckiej do Niemiec, uznaniu linii Curzona dla Polski, dodanie terytorium niemiecki do Polski, powstaniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w Polsce, dołączeniu terytoriów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej do Polski, przyłączeniu do Polski Gdańska, Warmii oraz Mazur. Przedstawione decyzje umocniły władzę komunistów we wschodniej Europie (zwłaszcza w Polsce). W krajach bloku wschodniego faworyzowano partie komunistyczne, sprzyjające ZSRR, fałszowano wybory, pozbywano się opozycji oraz protestujących ludzi, wykorzystywano indoktrynację oraz propagandę, za jej pomocą szczując też społeczeństwo na Zachód.
Na brutalnej sile, terrorze oraz szeroko rozumianym sadyzmie opierała się władza sowietów. Tak samo działali oni w latach 20., kiedy umacniali swoją władzę (np. poprzez organizację WCzK), później zaś za sprawą NKWD oraz systemu GUŁAG-u. Traktowanie było jednakowe wobec wrogów, przeciwników politycznych czy opierającym się władzy obywatelom.